Οι ήρωες του «Θείου Βάνια» ζουν ανάμεσά μας - ΑΘΗΝΟΡΑΜΑ / ΜΑΡΙΑ ΚΡΥΟΥ

Τι είναι αυτό που μας τραβάει εδώ και πάνω από έναν αιώνα προς το φως ή το σκοτάδι που αποπνέουν οι τσεχοφικοί ήρωες; Μάλλον έχει να κάνει με αυτό που έχει δηλώσει ο Λιθουανός σκηνοθέτης Ρίμας Τούμινας: «Όταν η ψυχή μου αγριεύει, πάω να δω τον γιατρό Τσέχοφ. Μου γράφει μια συνταγή –βλέπω δηλαδή ένα έργο του– και αναρρώνω». Σαν αντίδοτο στο γελοίο της ανθρώπινης παραίτησης βλέπει ο Γιώργος Κιμούλης τον «Θείο Βάνια», το πιο μηδενιστικό και ταυτόχρονα το πιο αισιόδοξο έργο του Άντον Τσέχοφ με πρωταγωνιστές πρόσωπα γνήσια και αναγνωρίσιμα. 



Μετά τον «Πλατόνοφ», τον «Ιβάνοφ» και τον «Γλάρο», ο Γιώργος Κιμούλης συναντά έναν ρόλο-φετίχ για κάθε ηθοποιό που έχει εγγεγραμμένη στο σώμα και στην ψυχή την ωριμότητα, τη βιογραφία μιας ολόκληρης ζωής, γι’ αυτό και είναι σημαντική η πρόταση που καταθέτει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά (από 22/11). Ας δούμε όμως πιο προσεκτικά τα πρόσωπα που εγκλωβίζει στους τέσσερις τοίχους ενός υποστατικού ο σπουδαίος Ρώσος συγγραφέας.

#1 Η καρτερική Σόνια

 

Η Χαρά-Μάτα Γιαννάτου υποδύεται τη Σόνια, την κόρη του καθηγητή Σερεμπριακόφ από τον πρώτο του γάμο και ανιψιά του Βάνια. Ζει βαθιά πληγωμένη από τη συναισθηματική απόσταση που υπάρχει ανάμεσα σε εκείνη και στον πατέρα της, ο οποίος θυσιάζει τα πάντα για να διατηρήσει το αριστοκρατικό γόητρο, αλλά και από τον ανεκπλήρωτο έρωτά της για τον Αστρόφ. Σταθερή αξία στη ζωή της παραμένει μόνο ο θείος Βάνιας και, καθώς ο κόσμος γύρω της ψυχορραγεί, εκείνη δίνει το ακριβό έναυσμα για το μέλλον σε μία φράση: «Θα ζήσουμε»!

#2 Αστρόφ: το alter ego του Τσέχοφ

 

Τον ιδεαλιστή γιατρό Μιχαήλ Αστρόφ, alter ego του συγγραφέα, ερμηνεύει ο Τάσος Νούσιας. Ο Αστρόφ είναι το μόνο πρόσωπο στο έργο που γοητεύει βαθιά τις γυναίκες –η Σόνια και η Έλενα έλκονται από την προσωπικότητά του– κι εμπνέεται από μεγάλες παναθρώπινες ιδέες, οραματιζόμενος μιαν άλλη Ρωσία, που θα σέβεται και θα προστατεύει τον άνθρωπο και τη φύση. Κι εκείνος όμως έχει τα δικά του αδιέξοδα, επιτρέποντας στον κυνισμό και στην απογοήτευση να τον κυριεύσουν.

#3 Ο Βάνιας και το υπαρξιακό του αδιέξοδο

 

Όλα όσα θα μπορούσε να έχει κάνει αναλογίζεται ο γεμάτος ευαισθησία και ρομαντισμό Βάνιας, που από τη θέση του οικονόμου στο κτήμα του αφεντικού του σηκώνει τα μάτια κι ερωτεύεται τη γυναίκα του. Η απελπισία και η σύγχυσή του εκτονώνονται με δύο πυροβολισμούς που βγάζουν τους πάντες από την παραζάλη του έρωτα, επαναφέροντάς τους στην πραγματικότητα. Η αντίδραση, όσο ακραία κι αν είναι, μπορεί να ανοίξει ένα δρόμο απέναντι στις γκρεμισμένες ελπίδες. Αυτή είναι η προοπτική πάνω στην οποία χτίζει την παράσταση ο Γιώργος Κιμούλης ως σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής.

#4 Ο ματαιόδοξος Σερεμπριακόφ

 

Για τον αναγνωρισμένο ακαδημαϊκό Σερεμπριακόφ η κοινωνική αναγνώριση και ο πλούτος είναι δύο αξίες που ο καθένας οφείλει να κυνηγήσει στη ζωή του με οποιοδήποτε τίμημα. Φαντάζεστε, λοιπόν, πώς αντιμετωπίζει τον κουνιάδο από την πρώτη του γυναίκα Βάνια, που έχει αφιερώσει τη ζωή του στο να συντηρεί το οικογενειακό κτήμα μαζί με την ανιψιά του Σόνια. Ο Γιώργος Ψυχογιός αναμετριέται με τον ρόλο του ­ξιπασμένου και αγνώμονα καθηγητή, ο οποίος τονίζει με την παρουσία του την κοινωνικοπολιτική επικαιρότητα του έργου.

#5 Η πληγωμένη υπεροψία της Ελένα

 

Η τσεχοφική «τοιχογραφία» καθρεφτίζει τη σύγχρονη κοινωνία και μέσα σ’ αυτήν η εικοσιεπτάχρονη Ελένα, επιλέγει το ρόλο της γυναίκας που, ενώ μπορεί να χαρεί τον έρωτα όπως θα ήθελε, ζει τη γαμήλια σύμβαση με τον κατά πολλά χρόνια μεγαλύτερό της συνταξιούχο καθηγητή, Σερεμπριακόφ, κουνιάδο του Βάνια. Η Στέλλα Καζάζη ερμηνεύει την Ελένα που φλερτάρει με τον γιατρό Αστρόφ, αφήνει μετέωρα τα συναισθήματα του ερωτευμένου μαζί της Βάνια και συνειδητοποιεί την αναπόφευκτη ακύρωση των ονείρων της με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους.

ΠΗΓΗ: https://www.athinorama.gr/theatre/article/oi_iroes_tou_theiou_bania_zoun_anamesa_mas-2531867.html?fbclid=IwAR1CDa6mL3pJtUQJOwL88CgS2ql6dUlBlJqx4CsoA14aTJbpOh816gBn3qQ

FOLLOW US

Youtube Instagram
Gravity custom web