Ο κορυφαίος Ρώσος σκηνοθέτης Adolf Shapiro συνεργάζεται για πρώτη φορά με το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, σκηνοθετώντας έναν από τους σπουδαιότερους θεατρικούς συγγραφείς, τον Άντον Τσέχωφ.

Στο πρώιμο αυτό έργο που βρέθηκε λίγα χρόνια μετά τον θάνατο του συγγραφέα χωρίς τίτλο, οπότε καταχωρήθηκε με το όνομα του κεντρικού χαρακτήρα, υπάρχουν ήδη τα κυρίαρχα θεματικά μοτίβα που θα απασχολήσουν τον Τσέχοφ στην ωριμότητά του.

Η άφιξη του Πλατόνοφ αναστατώνει την θερινή ραστώνη των καλεσμένων της χήρας Άννα Πετρόβνα, ξυπνώντας απαγορευμένα πάθη, αλλά και το υπαρξιακό ρίγος για το μάταιο και το φευγαλέο της ζωής. Ένα έργο μυστηριώδες, όπου το υψηλό και το ποταπό, το κωμικό και το τραγικό, διαρκώς συνυπάρχουν, αλλά και συμπλέκονται άρρηκτα.

Ο διάσημος και πολυβραβευμένος Adolf Shapiro (Άντολφ Σαπίρο), ήταν μαθητής και διάδοχος της Maria Knebel, η οποία με τη σειρά της, ήταν μαθήτρια και διάδοχος του Konstantin Stanislavsky. Η παγκόσμια φήμη του Shapiro οφείλεται κυρίως στη μελέτη, την ερμηνεία και τη σκηνοθεσία του πάνω στα έργα του Άντον Τσέχωφ.

«Έχω ανεβάσει κείμενα του Τσέχωφ σε πολλές γλώσσες και σε πολλές χώρες. Είναι, όμως, η πρώτη φορά που θα καταπιαστώ με το χρονολογικά παλαιότερο δείγμα του ταλέντου του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα», δήλωσε ο σπουδαίος σκηνοθέτης. Ο Adolf Shapiro έχει επισκεφθεί πολλές φορές τη χώρα μας και έχει παραδώσει θεατρικά σεμινάρια, σε πολλούς Έλληνες ηθοποιούς ως δάσκαλος του θεάτρου.

«Ελπίζω ότι από αυτό το πρώτο έργο του Τσέχωφ, το οποίο εμπεριέχει όλα τα θέματα τα οποία ο συγγραφέας αναπτύσσει στα επόμενα έργα του, θα προκύψει μια παράσταση - αφιέρωμα στον Τσέχωφ, μια δουλειά πάνω στη θεματολογία του. Μένει και να σκεφτούμε γιατί ο τίτλος του έργου “Πλατόνοφ” εμπεριέχει το όνομα του μεγάλου Έλληνα φιλοσόφου της αρχαιότητας. Υπάρχουν πολλά ακόμα αινίγματα σε αυτό το έργο και με την παράσταση μας θα προσπαθήσουμε να δώσουμε απαντήσεις σε αυτά», σημείωσε επίσης ο Adolf Shapiro.

Αξίζει να αναφέρουμε, ότι ο Νικίτα Μιχάλκοφ εμπνευσμένος από το νεανικό έργο του Άντον Τσέχωφ, το 1977 σκηνοθετεί την ταινία «Μηχανικά πιάνα», και μεταφέρει τον μικρόκοσμο του κορυφαίου θεατρανθρώπου στη μεγάλη οθόνη. Ο Μιχάλκοφ καταφέρνει να δημιουργήσει μία από τις πολυτιμότερες ταινίες του ρωσικού κλασσικού κινηματογράφου. 

Διανομή:

Πλατόνοφ: Γιώργος Χριστοδούλου.

Άννα Πετρόβνα: Παναγιώτα Βλαντή

Σεργκέι Βοϊνίτσεφ: Όμηρος Πουλάκης

Σοφία: Έρρικα Μπίγιου

Σάσα: Ειρήνη Καζάκου

Νικολάι Τριλέτσκι: Γιώργος Ηλιόπουλος

Πορφύρι Γκλαγκόλεφ: Κώστας Φλωκατούλας

Τιμοφέι Μπουγκρόφ: Θανάσης Ζερίτης

Ιβάν Τριλέτσκι: Θανάσης Βλαβιανός

Γεράσιμ Πέτριν: Δημήτρης Καραμπέτσης

Μαρία Γκρέκοβα: Ιώβη Φραγκάτου

Πάβελ Σερμπούκ: Σπύρος Ιωάννου

Ντουνιάσσα: Αναΐς Έλληνα

Ταυτότητα Παράστασης:

Κείμενο: Άντον Τσέχωφ

Σκηνοθεσία: Adolf Shapiro

Μετάφραση: Ευγενία Κριτσέφσκαγια

Διερμηνέας: Ντίνα Σαράντη

Σκηνικά- Κοστούμια: Maria Tregubova

Σχεδιασμός Φωτισμών : Κατερίνα Μαραγκουδάκη

Βοηθός σκηνοθέτη: Θεοδόσης Σκαρβέλης

Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης

Διεύθυνση Παραγωγής:  Τάκης Γεώργας

Οργάνωση Παραγωγής:  Χρυσαντίνα Κούλουμπου

Εκτέλεση Παραγωγής: Αντώνης Ανδρουλιδάκης

Επικοινωνία & Προβολή παράστασης :  Ελένη Λιλή

Διεύθυνση εμπορικού τμήματος: Γιώργος Γεώργας

Οργάνωση Γραφείου Παραγωγής: Βικτώρια Λώλη